Zen betekent ‘gewoon zitten’. Maar zodra je gewoon gaat zitten, merk je hoe moeilijk dat is. Niet omdat je bij Zen op een rond kussen zit, met je benen in kleermakerszit of in halve lotus of op een houten bankje met je knieën onder je gevouwen. Maar omdat je je ineens bewust wordt van jezelf. Dogen, een Zenmeester uit de 13e eeuw schreef: ‘De weg van de Boeddha bestuderen, is jezelf bestuderen. En jezelf bestuderen, is jezelf vergeten.’

Dat ‘jezelf vergeten’ is heel praktisch. In ons dagelijks leven zijn we vaak zo met onszelf bezig, dat we vergeten dat we koffie aan het zetten zijn. Of: in plaats van te luisteren naar degene waar je mee praat, maak je vast een boodschappenlijstje voor straks. We zijn zo met onszelf bezig dat we de vogels niet horen fluiten. Door gewoon te zitten oefen je je in het doen van maar één ding: dat waar je mee bezig bent. Dat doe je dan in volledige aandacht voor dat moment.